Geriliyor iplerde gerçeği tam üzenler Yeterince para ve kandırılmak dolusu İşliyor ince ince yine yerlik düzenler Ki bende görünümü büyü ve yas dokusu Yerinde sayan gülük imanla sertleşmeler Kalınlığa feda bir toplamla restleşmeler Kahkahalar katığı uyumla tersleşmeler Açlığa diş bileyen kutlamalar doyusu Okumaya devam et İkonizma – Rıdvan Karaman
Men bir başkasıysa cehennem benim Lahey! boşalt meni zincirlerimden Bir Sartre mektup yaz haber bültenim İnsan hiç korkur mu kendi terinden Luther Luther diye diye tıklıyor demlik Sen, sen misin diyor onuncu noter Ne kadar Allahsız bu peygamberlik Bitte sprechen Sie langsamer mutter Tanrınız çok şeymiş sevgili pagan Hanım kılıcımı nereye kodun Bu cami ne kadar holy holy gun Sigarayı söndür! Macit Flordun Degajeniz biraz … Okumaya devam et Zor Zamanlar – Oktay Yıldırım
I Yıldızları getirdim Pencereni aç Lisa. Yıldızları diyorum, Duyuyor olmalısın. İncelmiş ve kararmış Ve biraz kırgınlık dolu Tıpkı gözlerin gibi Uyuyor olmalısın. Ölümün kanatları göğsümde çırpınıyor Çatlamış damarımda gezinen göz yaşın var Sanki her tebessümün tahammülü sınıyor Şimdi ayak izlerin üstünde incelen kar Çığlığınla eridi, bu ne demektir Lisa. Şimdi yalnız gerçeği Yıldızların altında Gerçeği söyle bana Gülüyor olmalısın. Bir anlama gelmeli yaşadığım acılar Ne … Okumaya devam et Lisa – Oktay Yıldırım
Gözleri, kederli bir hatıranın ortasından bakıyor, Göğsümüze kızgın mızraklar gibi sokuluyor gözleri Anladık, neden boğulur ırmakta çiçek. Saksıdan taşan su neden Neden yuvasıdır kırgın adamların, Çöl ve ıssızlık Anladık. Kahkahası acılarımızla yüklü kimselerin Taşlaşan bakışları altında Ne gülünç bazı kelimeler! Sözgelimi ızdırap, ihtiyat ve tahammül. Kirli penceremizden akan ırmaklar gibiyken dünya Dikeniyle sevişmekten bitap düşmüşken gül. Yaşadıkça güzelleşeceğiz sanırdık Yaşadıkça öğrendik Ters çevrilmiş, suya küs kayıkların … Okumaya devam et Çınıltı – Oktay Yıldırım
Şehirler kin güder, puslu toprakların avuçlarına Alınır zayıflar alayla ayak altına Güçlüler övülür tutulurken el üstünde Karanlık ve sonsuz bir vadide dönerken alem Toprağa doğru kafalarını bastırır ölüm, Gölgesini düşürür çığlığının, Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanların Arsızca sırıtan yüzlerine Baharları geçmiştir artık buruk Görkemli kederleri derin daha da derin Issızlığın dehşeti çökerken omuzlarına Hiç yaşamamışçasına Hiç yaşamamışçasına ölenlerin. Okumaya devam et Çöküntü – Oktay Yıldırım
Yaşayamayızdır hazımsızızdır Garibiz be Orhan, Veli gibiyiz Dokunun korkmayın ıpıssızızdır Bakın Taklamakan çölü gibiyiz Tanrı biraz janti, buji, tekerlenk Bizse onun frank mili gibiyiz Hayatla aramız neden şekerrenk Radyosu kırılmış deli gibiyiz Lacan söylemedik kahrolsun aşklar Şaklar Schopenhauer’lar neşe der taşlar Gelin ve damatlar tüm vatandaşlar Biz de Königsberg’in gülü gibiyiz Bekledik İsa’yı çiviler çakık Gandhi’den dürüsttük şimdi alçakık Aşai rabbani tam kaçacakık Elohimler çarpsın … Okumaya devam et Radyosu Kırılmış Deliler – Oktay Yıldırım
Olmasa da olur Yapıtlarınız ve yapıntılarınız Sarmal halinde birbirinin ardı sıra peşiniz Bildirilen yer ve saatte tamam Buluştunuz demek yine putlarla anlaşıldı Demek yine kaşla göz arasında herhangiye taptınız Ama bir şeyi şiddetle merak ediyorum Evde okşamanız yetmiyor muydu ki Maharet bilip yüzünüzden bir de helva yaptınız O işe ben bakmıyorum bundan böyle ne yazık Artık kimden öğrendiyseniz gidip ona başvurun Türlü vasıtalarla böyle böyle … Okumaya devam et Siziniz – Rıdvan Karaman
